Bir yigit va qiz bir-birlarini juda qattiq sevisharkan. Ular qasam ichib ahtu-paymon qilishibdi. Kunlardan bir kun yigit yigitlik burchini o'tash uchun armiyaga ketibdi va ketishdan oldin yigit qizga: "Azizam man ketgandan keyin senga 99ta atirgul jo'natsam bu meni kutma degani, agar 100ta atirgul jo'natsam meni kut degani" depti. Shundan keyin yigit xayrlashib ketibdi. Oradan 3-4 kun o'tib qizga yigitdan 99ta atirgul va maktub kelibdi. Buni ko'rgan qiz alam ustida o'zga bir yigitga turmushga chiqib ketibdi. Oradan 1yil o'tib yigit qaytib kelibdi. Qiz turmushga chiqqanini ewitib o'zini qo'yarga joy topa olmapti. Bola qizni oldiga boribdi nega bunday qilganini so'rabdi. Qiz: ahir siz 99ta atirgul jo'natgan ediz deb javob beribdi. Yigit ko'zlaridagi yoshlarini berkitib yerga qarab gul bilan birga bergan maktubini so'rabdi. Qiz alam ustida gullar sonini ko'rib maktubni ochib o'qimaganini aytibdi. Yigit ortga qaramay ketibdi. Qiz yigit jo'natgan maktubni eski shkafdan olib o'qibdi va dunyo ko'ziga qorong'u ko'rinib dod deb yeg'lab yuboribdi... Maktubda shunday so'zlar yozilgan edi: "BU 99TA ATIRGUL, AZIZAM SEN MENI SO'LMAS 100-GULIMSAN SENI HECH KIMGA BERIB QO'YMAYMAN"...